Wpisy archiwalne w kategorii

Masyw Ślęży

Dystans całkowity:42.50 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:04:08
Średnia prędkość:10.28 km/h
Suma podjazdów:1158 m
Liczba aktywności:1
Średnio na aktywność:42.50 km i 4h 08m
Więcej statystyk

Ślęża, Radunia i BS Club :)))

Sobota, 31 maja 2014 · Komentarze(7)
Uczestnicy
Cudowny wypad z ekipą BS, na którym miało mnie nie być (dzięki Ankaj, Leo i Tompie za telefony). Z powodu dużych opadów w czasie tygodnia rano byłem umówiony z Anią i Feniksem na asfaltowy wypad po czeskich wioskach. Feniks nie mógł jechać, chwila zastanowienia, sms do Ani, 15 minut pakowania się i wyruszamy w stronę Sobótki. To była dobra decyzja, bo dzień był przepięknie słoneczny, z przecudnie przyjacielską atmosferą sielskości :)

Spotkanie na Przełęczy Tąpadła, serdeczne przywitanie i ruszamy zielonym szlakiem pieszym przez Przełęcz Słupiecką i Sulistrowicką na niewielki szczyt Gozdnik - taka mała rozgrzewka :)




Stamtąd wracamy na Przełęcz Sulisławicką i niebieskim szlakiem pieszym przez Oleszenkę i Dębowy Grzbiet wspinamy się na Radunię. Na Raduni byłem pierwszy raz w życiu i od razu pokochałem tą ścieżkę. Przepiękna przyroda, wspaniałe drzewa, trawy, a nawet kamienie i korzenie przyjazne rowerzystom - najładniejszy fragment naszej drogi.




Zjazd z Raduni w dwóch wariantach: "dla tych, którzy nie boją się śmierci" niebieski szlak pieszy, dla pozostałych wygodna droga trawersująca zbocze. Zgadnijcie, który wariant wybrałem?




Po pierwszym obiedzie i długaśnym rozleniwiającym postoju na Przełeczy Tąpadła, nastąpił najważniejszy podjazd tego dnia na Ślężę. Trochę zbagatelizowałem tą górę, a podjazd na nią potrafi wymęczyć. Średnie nachylenie na 3km wyniosło 11%, maksymalne 16,5% na ostatnim odcinku wyłożonym kostką brukową.




Był najlepszy, więc musiał być i najgorszy fragment drogi, czerwony kamiesity szlak pieszy w stronę Wieżycy. Na szczęście przewodnicy zadbali o nasz komfort wynajdując tam gdzie się dało alternatywne drogi, za co bardzo im dziękuję :)




Z Wieżycy szukający wrażeń mieli jeszcze jeden karkołomny zjazd, w nagrodę w Schronisku pod Wieżycą czekał na nas pyszny obiadek i kolejna chwila relaksu, której nikt nie chciał przerywać :)



Powrót na Przełecz Tąpadła czarnym szlakiem pieszym, bardzo błotnistym, który przypominał mi drogi Gór Sowich.

Już wiem Leo i Toompie za co kochacie te góry i przestaję się Wam dziwić, że tak często je odwiedzacie. Gdybym miał pod nosem tak różnorodny teren, też nie przestawałbym go ujeżdżać :)
Dziękuję za świetne przewodnictwo, dzięki któremu cały czas wiedziałem gdzie jestem, to był cudowny dzień :D
Dla ciekawskich trasy mapka: