Ostatnio jechałem Drogą Wieczność, teraz przyszła kolej na Drogę Stanisława. Na drodze zmiany, postawiono kilka tablic informacyjnych o florze i faunie. Ktoś oznakował nowe szlaki pomiędzy Pokrzywnem a Paszkowem, na białym tle zajączek, a drugi z grzybkiem. Szlaki biegną bardzo atrakcyjnymi terenami od Drogi Stanisława w kierunku Góry Borewicza, bardzo jestem ciekaw kto je wytyczył.
Zjazd z Huty pieszym szlakiem do Zalesia, do podjazdu ten szlak raczej się nie nadaje.
Powrót to szukanie nowych dróg i bezdroży, niestety zmrok uniemożliwił robienie zdjęć.
Kolejny wypad na moje ukochane bystrzyckie leśne drogi. W lasach bardzo sucho, spokojnie jeździ się po terenie.
Powrót polami gdzie Epik zadziwił mnie przy pokonywaniu przeszkód na polnej drodze rozrytej przez traktory.
W tym rowerze drzemie niesamowity potencjał.
Ambitny wypad do pracy, najpierw sprawdzenie nowych ścieżek i podjazdów, potem ognisko v.3 na moim ulubionym miejscu. Zaczęliśmy od szybkiego przejazdu do Dusznik. Polanickie źródełko jeszcze zamknięte, a tu można napić się wody zdrojowej.
Z Dusznik pojechaliśmy na Jamrozową Polanę, a potem wspięliśmy się do Orlickiej Drogi na rozdroże do Cichalki. Stamtąd nastąpił szybki zjazd zapomnianym szlakiem do Rancha Panderoza i zjazd bardzo szybką szutrową drogą do Drogi Justyny.
W końcu cel naszej wycieczki, pyszna kiełbaska i małe co nieco.
Niedzielna trasa zaproponowana przez Sergiusza, część pieszych szlaków dla mnie i Ani była nieznana, piękne dzikie rejony Gór Stołowych. Początek przejazdu to standardowy transfer przez Polanicę, Szczytną, Batorówek i starą drogą w stronę Karłowa do miejsca przecięcia przez zielony szlak rowerowy.
Dalej Sekstans, kawałek zjazdu drogą w kierunku Łężyc i ostry zakręt w lewo na zielony szlak pieszy, tam zaczyna się nasza przygoda :)
Tak wyglądał ten piękny szlak.
Z Batorowa na zielonym szlaku do Polanicy też czekało nas kilka atrakcji, w tym nieznany nam singielek przez samą Polanicą.
W Polanicy spotykamy Tomka, z którym wracamy do Kłodzka, po drodzę Feniksa i Patrycję, którzy dopiero wyruszają na wycieczkę. Dziękuję wszystkim za fantastyczny dzień.
Krowiarki to niewielkie pasmo górskie, tak małe że często pomijane w zestawieniach. Przechodzą przez nie trzy szlaki turystyczne i jeden rowerowy, ale dla tych, którzy lubią jeździć na dziko te góry mają ogromny potencjał. Trzeba tylko uważać, żeby się nie zgubić, pagórki pokryte lasami i łąkami są bardzo do siebie podobne, a drogi wiją się, często zmieniając kierunek. Kilka zdjęć na zachętę.
Dwie wieże i na żadnej z nich wcześniej nie byłem, jedyne wytłumaczenie, że znajdują się bardzo blisko Kłodzka.
Pierwsza wieża to Suszynka, której budowę ukończono w grudniu 2014 roku. Wieża jest bardzo solidna, wybudowana z żelbetonu obudowanego z zewnątrz piaskowcem wybudowana na niewysokim wzniesieniu 470m n.p.m. jednak jej usytuowanie powoduje, że widać z niej aż 6 górskich pasm: Góry Stołowe i Broumovsko, Góry Sowie, Bardzkie, Złote, Masyw Śnieżnika i Góry Bystrzyckie. Warto wybrać się an nią w pogodny dzień, albo wracać tamtędy z nadzieją na piękny zachód słońca. Od maja do października wieża otwarta jest od 8-22, wejście jest bezpłatne.
Druga wieża stoi na Górze Świętej Anny w okolicy Nowej Rudy. wybudowano ją w 1911 roku. W październiku 2014 roku zakończono jej remont, dlatego wygląda jak nowa. Pomimo tego, że stoi zaledwie na wysokości 647m n.p.m. widok z niej jest imponujący. Widać wszystkie pasma górskie Kotliny Kłodzkiej, pomimo słabej pogody widziałem Rumperhticky Spicak w Górach Kamiennych. Dodatkową atrakcją jest bardzo stromy 16% asfaltowy podjazd od strony Nowej Rudy.
Okolice Nowej Rudy są bardzo wypiętrzone, jeżdżąc po okolicy trafiłem na dom z którego widać przepiękną panoramę Gór Sowich.
Pogoda była bardzo kapryśna, od pięknego słońca po śnieg, przez który postanowiłem skrócić wycieczkę.
Odebrałem Epika z pierwszego przeglądu gwarancyjnego ze sklepu Dobry Rower, gdzie Pan Krzysztof Kubicki zajął się nim jak swoim rowerem za co mu bardzo dziękuję. Epik ma już swoje docelowe pedały Crank Brothers 5050 i bardzo wygodne piankowe chwyty Crank Brothes Cobalt. Kierownica została przycięta z 700mm do 680mm i zyskała różki XCR Pro. Po tym ostatnim zabiegu w końcu mogę o Epiku powiedzieć "mój rower" :)
Przy okazji zwiedziłem Ząbkowice Śląskie i jak przystało na prawdziwego turystę odwiedziłem informację turystyczną pod krzywą wieżą. Dowiedziałem się, że Ząbkowice nie mają nic do zaoferowania dla rowerzystów. Pan w informacji był bardzo pomocny w zaprezentowaniu wszystkich atrakcji architektonicznych miasta.
Dzięki wspaniałej wiosennej pogodzie w końcu mogłem przetestować swój rower w terenie. wybrałem do tego szlak ze Srebrnej Góry na Przełęcz Wilczą, dalej niebieskim szlakiem pieszym i nieoznakowanymi drogami leśnymi pojechałem do Barda. Rower fantastycznie spisuje się w terenie, jedyne czego brakuje to sił w mięśniach do pokonywania bardzo stromych kamienistych dróg.
Z Barda pojechałem żółtym szlakiem rowerowym bezpośrednio na Przełęcz Łaszczową z pominięciem krzyża. Dawno tędy nie jechałem i wydawało mi się, że szlak złagodniał. Z Łaszczowej terenowym szlakiem nad Wojciechowicami do Kłodzka.
Góry Bardzie chociaż niewysokie idealnie nadają się do ćwiczenia formy przed sezonem, jest tu mnóstwo leśnych dróg i ścieżek, a na dodatek nie ma już w tych górach śniegu.
Tym razem Emi zapowiedziała przybycie do kotlinki, celem miało być Schronisko Jagodna gdzie imprezowała grupa narciarzy biegowych. Miało być lajtowo i asfaltowo, ale udało mi się wtrącić swoje trzy grosze i znów wylądowaliśmy w zlodowaciałych Górach Bystrzyckich.
Usypiając czujność współtowarzyszy pokierowałem ich na Drogę Wieczność, na której tym razem nie było dużo śniegu, ale trafiliśmy na lód. Na szczęście nikomu nic się nie stało.
Do schroniska zdążyliśmy na rozdanie nagród. Wielkie gratulacje dla wszystkich wygranych!
Zdjęcie z albumu Cerbera
Po długim biesiadowaniu o zmierzchu dotarliśmy do Kłodzka. Dzięki Emi i Feniksie za wszystkie śmiechy podczas tego wyjazdu :D
Góry fascynowały mnie od dziecka, rowerem zaraziłem się kilkanaście lat temu, uwielbiam fotografować przyrodę. Na tym blogu staram się łączyć moje pasje.